جلال منظوری فرد؛ آکاردئونیستی که رستوران های شمیرانات را قُرق کرده است!

جلال منظوری ­فرد؛ آکاردئونیستی که رستوران ­های شمیرانات را قُرُق کرده است!

 

 س.ع.ی.د

درست روزی که شماره­اش را می­گیرم و به سوال­هایی فکر می­کنم که قرار است از او بپرسم­شان، جلوی ساختمان مجله ظاهر می­شود! از در ساختمان می­زنم بیرون و می­رسم به کافه­ای که در هم­سایه­گی ما، واقع شده است. مردی با موهای جو گندمی و آکاردئون قرمز، جلوی در کافه ایستاده و سرش در تلفن همراه­اش است. صبر می­کنم تا کارش تمام شود. جلال منظوری­فرد یکی از نوازنده­های دوره­گرد قدیمی تهران است که تقریبا تمام رستوران­های اصطلاحا بالاشهر، صدای سازش را می­شناسند و دوست­اش دارند. او علاوه بر خیابان­ها و رستوران­ها، به همراه آکاردئون قرمزش در فیلم مسعود کیمیایی هم پرسه زده است! تنها نشانه­ای که از جلال منظ.وری­فرد دارم، آکاردئون قرمز و صدایی شبیه به ویگن فقید است. کارش که تمام می­شود، می­روم سراغ­اش و... 

چرا ساز آکاردئون...؟

سال­ها پیش، صدای آکاردئون را برای اولین بار شنیدم. شش یا هفت سال سن داشتم و طبیعتا چیزی از موسیقی نمی­دانستم، اما آن صدا، هنوز هم در خاطرم مانده است. البته باید بگویم که بعد از آن هم به سراغ آکاردئون نرفتم و آموختن موسیقی را با پیانو شروع کردم.

اما شما را به عنوان یک نوازنده آکاردئون می­شناسند.

درست است، اما این ساز در نیمه دوم زندگی­ من بود که به سمت­ام آمد. سال­های سال بود که پیانو نواختن را آموزش می­دادم. زمانی که در بهزیستی تهران با کودک­های این مرکز، روش استفاده از پیانو را تمرین می­کردم، آکاردئونیستی وارد بهزیستی شد و این شروع داستان ورود آکاردئون به زندگی من بود.

پس از آن چه اتفاقی افتاد؟

چند ماه اول را در کوچه­ها ساز می­زدم و تمرین می­کردم. زمانی که از کوچه­ای در محله گیشا می­گذشتم، مردم توی بالکن­های خانه­شان، جمع شدند و به صدای سازم گوش دادند. خانمی مسن از خانه بیرون آمد و کتابی را به من هدیه داد که اولش نوشته شده بود: «عشق الهی همیشه همراهت باشد» از آن موقع این عشق و انرژی با من است و در کارهایی که می­کنم، نمود دارد!

زندگی­تان را به دو نیمه تقسیم کردید. در مورد این مسئله بیشتر صحبت کنید.

نمیه اول زندگی من با موسیقی کلاسیک شروع شد. زمانی که پیانو را آموزش می­دادم، کنسرت­های زیادی به همراه هنرجوهایم برگزار می­کرد، اما کسی از من تشکر نمی­کرد! عشق الهی در نیمه دوم زندگی­ام در من. طلوع کرد. انگار که صدایی همیشه در گوشم می­پیچد که تو موجود خاصی هستی و باید به مردم شادی ببخشی! این حس را تا قبل از آن نداشتم. معتقدم که دنیا با اصوات، زیباتر است و این صدا است که می­تواند عکس زیبایی از دنیا به ما نشان دهد و تداعی­گر دنیای ابدی انسان­ها باشد. امیدوارم خداوند به من سلامتی بدهد تا بتوانم برای مردم ساز بزنم و به آن­ها، انرژی بدهم

صدای شما برای خیلی­ها، تداعی­کننده صدای ویگن فقید است.

تن صدایی که خدا در وجود من قرار داده استو توانستم به واسطه آن به خودم آرامش ببخشم و به مردم انرژی بدهم.      

چطور شد که در فیلم مسعود کیمیایی ظاهر شدید؟

«محاکمه در خیابان» تجربه­ جالبی بود. اولین بار بود که این کار را انجام می­دادم و همان­طور که انتظارش را داشتم، هم­راه بود با استرس و کمبود اعتماد به نفس که باعث شد تجربه خوبی برای­ام رقم نخورد! درمورد حضورم در این فیلم هم باید بگویم که در یکی از رستوران­های شهر ساز می­زدم که آقای کیمیایی آن­جا حضور داشت و از من خواست در فیلم­اش بازی کنم و من هم قبول کردم. دوست دارم باز هم این تجربه را تکرار کنم.

ددوست دارید که آلبوم منتشر کنید و با گروه­های معروف موسیقی، هم­کاری کنید؟

راستش من خودم را یک موزیسین کافه­ای می­دانم. دوست دارم همین مسیر را ادامه بدهم و در کنار مردم، ساز بزنم.